Όταν ο ΦΑΝΗΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ (ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΩΡΑΦΑΣ), ένας γοητευτικός σαραντάρης καθηγητής αστροφυσικής, μαθαίνει πως ο παππούς του, που έχει να δει από τα 7 του χρόνια και ζει στην Κωνσταντινούπολη, αποφάσισε να έρθει στην Αθήνα, προετοιμάζεται πυρετωδώς για αυτήν τη συνάντηση που περίμενε σε όλη του τη ζωή. Φωνάζει τους παλιούς φίλους του παππού να τον υποδεχτούν όλοι μαζί και ετοιμάζει μια σειρά από πιάτα πολίτικης κουζίνας. Το τραπέζι είναι στρωμένο και το μόνο που απομένει είναι η άφιξη του παππού. Εκείνη, όμως, τη σημαντική, για τον Φάνη, στιγμή, ένα τηλεφώνημα αναβάλει τη συνάντηση. Ο παππούς αρρωσταίνει καθώς πηγαίνει στο αεροδρόμιο. Έτσι ο Φάνης αποφασίζει να πάει εκείνος στη Κωνσταντινούπολη και να ξαναζήσει τις αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων. Η Πολίτικη Κουζίνα είναι πικάντικη. Κι αυτό γιατί παλιά, η Κωνσταντινούπολη ήταν μια κοσμόπολη. Άνθρωποι απo όλο τον κόσμο φεύγανε από τους τόπους τους και πήγαιναν στην Πόλη για να φτιάξουν μια καλύτερη τύχη. Τις ιστορίες του τόπου τους, για να μην τις ξεχάσουν, τις έβαζαν μέσα στο φαγητό τους. Ό,τι κουβαλούσαν από τον τόπο τους ήταν δυο δράμια πιπέρι, λίγη ρίγανη, ένα κομμάτι σαφράνι. Και μόλις κατάφερναν να στεριώσουν, τότε πάλι κάτι συνέβαινε και έπρεπε να φύγουν ξανά. Η Πολίτικη Κουζίνα είναι και Πολιτική γιατί είναι φτιαγμένη από ανθρώπους που άφησαν το φαί τους στη μέση, κάπου αλλού.